“Vagon olma, lokomotif ol!”

Bugün temel sorunlarımızdan biri de insan kaynakları israfımızdır… İnsanların kabiliyet ve kapasitelerine göre değerlendirilmeyişleridir… Bu sorunun iki boyutu vardır; ya kaliteli insanların önünün kapatılması ya da kapasiteli insanların kendilerini kapatmaları, içine kapanmalarıdır… Her iki durumda da yetenekli insanların harcanması söz konusudur…

İnsanoğlu, yaratılıştan gelen özelliğiyle “halife olma” potansiyeline sahiptir… Kendini keşfeden insan kemale doğru yol alır… Kendini inkâr ve iptal eden ise esfele maruz kalır…

Siyasi, ticari ve sosyal mücadele zeminlerinde öyle kabiliyetli insanlar biliyoruz ki, kendini geri plana çekmiş, adeta kitlenmiş, hatta köreltmiş değerlerimiz var… Ya sahip çıkılmadığı için, ya da kendisi sorumluluk almaya yanaşmadığı için… Her iki durumda da yanlış… Olması gereken yerde olmayanları bekleyen olumsuzluklar kimi zaman ağır bedellere neden oluyor… Siyasi ve sosyal hareketlerin patinaj yapmasının bir nedeni de bu olsa gerek: yanlış konumlandırma… Herkesin yerli yerince görev almaması veya değerlendirilmemesi…

“Vagon olma, lokomotif ol” ifadesi pasif değil, aktif olmanın gerekliliğine atıftır…

Bu metafor, kişisel ve kolektif yaşamda gerilerde kalmak yerine öncü olmayı, çığır açmayı ve ilham kaynağı olmayı öneriyor…

Evet, lokomotif olmak, öncü kimliği ile bir yapıyı veya davayı ileriye taşıma becerisidir… Özgüven sahibi, güçlü iradesiyle inisiyatif almayı beceren, sorgulayan, sırasınca itiraz edebilen şahsiyetler bu davayı hakkıyla sahiplenip savunabilirler…

Gayet tabii ki, lokomotif olmanın bir bedeli vardır… Ağır bir riski bulunur… Cesaret ister… Yürek gerektirir… Gözü kara olmayı icap ettirir…

Bugün temel sorun, toplumsal inşa ve ıslah sürecinde lokomotif olma kabiliyetine sahip nice değerlerin vagon olmakla yetinmeleridir… Dahası, lokomotif olma kararlılığını göstermiyorsanız, başkalarına vagon olmak gibi bir kader sizi bekliyor demektir…

İçinde yaşadığımız toplumda değişim ve dönüşümü sağlayacak lokomotif pozisyonunda potansiyeli yüksek insanlar mevcut… Ne var ki, duruş, tavır ve yaşantı itibarıyla bir vagondan farksız durumdalar…

İdare-i maslahatçı bir mantıkla tenzili rütbe edenlerin sayısı az değil…

“Selamet der kenarest” modundalar…
Yani: “Selamet arıyorsan kenarda dur.”

Lokomotiflikten vagonluğa düşmenin bir vebali yok mudur? Kendi mücadele alanında lokomotif olmak varken, başkasının gündeminde yönü ve yolu belli olmayan mecralara vagon olmak bir tuzak değil midir?

Geçiştirilmemesi gereken bir soru: gerçekten lokomotif miyim yoksa vagon mu? Lokomotif olabilecek yeteneklere haiz değil miyim?

Arzın halifesi, hakikatin şahidi olma melekesine sahipken, neden sürüklenenlerden olayım ki?

Bu sitemimiz, lokomotif olma potansiyeli olanlaradır… Mücadele, örnek ve önder olmayı gerekli kılıyor…

Vagon olma kolaycılığı nefislere hoş geliyor… Zorluklar göze alınmayınca, uydum kalabalığa tercihi öne çıkıyor…

Maalesef birçok yetenek vagonlaştı… Bir yerlerden işaret bekleniyor… Çağrı yapan yoksa hareket edemez hale geliyor… İşlevini yitiriyor…

Zamanla özgüven, özveri özelliğini kaybediyor… Bugün kısır döngülerimizin, fasit dairelerimizin, teferruatlarda boğulmalarımızın bir nedeni de budur…

Sözümüz lokomotif selahiyetine sahip olanlar içindir… Lokomotif olduğumuzu düşünüyorsak hakkını vermeliyiz… Vagon isek haddimizi bilmeliyiz…

Bir diğer handikapımız: siyasi ve sosyal yapılar artık güçlü şahsiyetler, öncü kadrolar, lokomotif adamlar yetiştirmede yetersiz kalıyorlar…

Bu durumda yaşlı lokomotifleri yargılamak, sorgulamak yerine genç lokomotiflere “buyur” demek gerekiyor…

Sorumluluğunuzu kuşanın, yarınlar sizindir…

Her nedense dünyalık hedeflerimizde lokomotif olma performansımız oldukça yüksek… Sıra davaya gelince niçin vagon olmakla yetiniriz? Anlaşılır değil…

Bir diğer husus: lokomotif olmak çaplı insanlar için bir zorunluluktur… Lokomotifçilik yapmak ise bir hastalıktır…

Sonuç olarak, nebevi mektebe baktığımızda Efendimiz (sav) bir ömür boyu en çok önemsediği konu: lider şahsiyetler yetiştirmek…

Peygamberimizden geriye kalan yeryüzü yıldızları… Nurdan meşaleler taşıyarak tüm zamanların ışığı ve ısısı oldular… Ülkelerden önce yürekleri fethettiler…

Doğru örnek doğru yola götürür.

Vesselam…