Coğrafya Kaderdir!

El hak, doğrudur.

Zaman zaman popüler medyada ya da günlük konuşmalarda “Coğrafya kaderdir!” sözünün öne çıkarıldığı görülmektedir. Bu söz, çoğunlukla bir coğrafyada ya da daha sınırlı bir alan olarak bir ülkede yaşamanın ne kadar kritik, önemli ve hatta imtiyazlı olduğunu vurgulamak için kullanılmaktadır.
İnsan-mekân ilişkisine dair kaderci bir bakış açısı vurgulanır olmuştur. Bu görüş, İbn Haldun’un “iklimler teorisi” bağlamında, coğrafyanın insan hayatı ve kültür üzerindeki kurucu, yansıtıcı ya da dönüştürücü etkisine dair söyledikleri üzerinden ele alınabilir.

Coğrafya-kültür ve zihin ilişkilerinin ana ilkeleri tartışılabilir.
Biyo-fiziksel bir mekân olan coğrafyanın, kültürel mekâna kaynaklık etme süreci incelenebilir.
Şehir kurma politikalarında coğrafyanın dinamikleri ile zihnin öncelikleri arasında denge ve uyum sağlama başarısı, bazı örnekler bağlamında ele alınmalıdır.

Modern zamanlarda İslam coğrafyası, genelde “Orta Doğu”, “Orta Asya”, “Ön Asya” gibi kavramlarla nitelenmiş ve bu kullanım Müslüman dünya tarafından da benimsenmiştir. İşin felsefi boyutu böyle olabilir…

Ee, Yozgat’ta doğduysam, büyüdüysem benim coğrafyam burasıdır. Ben de kaderime razıyım.
İyi ki Yozgatlıyım.

Mayıs ayı ortasındayız.
Yufka ekmek, madımak, sarımsaklı koyun yoğurdu lezzetini bilmek, tatmak ve istediğinde ulaşmak bir meziyettir.
Lise Caddesi’nde yürürken gelen geçen herkesi tanıyor olmak ve selamlaşmak ayrıcalıktır.
Büyük Cami’de öğle namazını Cemal Hoca’nın arkasında eda etmek, akabinde varsa cenaze namazı kılıp taziyede bulunmak gönlümüzü hoş ediyor.
Meydan Yerinde yürürken esnaf arkadaşlarla hasbihal etmek kıymetlidir.
Evden çarşıya giderken Saat Kulesi’nden saat ve zamanı öğrenmek teminat senedidir.

Yozgat’ı bazıları “valisi olan köy” diye niteliyor.
Yozgat’ı “emekliler şehri” olarak anlatmaya çalışıyorlar.
Yozgat’ı dedikodunun, fitnenin, fesadın merkezine koyarak cümle kurmaya çalışanlar oluyor.

Ben de diyorum ki:
Yozgat, her hâliyle başımız, gözümüz üstüne.